Hoofdstuk 8-3: Van ego naar bewustzijn / Duurzame samenleving Proutdorp Tweede editie

 

○Ego

Het ego, dat "ik" is, is denken en het hart. Het ego kan geen geen-geest zijn. 

Om niet meegevoerd te worden door gedachten, is het nodig het ego te begrijpen.

Er zijn twee soorten gedachten. De ene is plotselinge gedachten die onbewust opkomen, en de andere is geplande gedachten die met opzet ontstaan. De eerste soort komt uit herinneringen aan het verleden of voorspellingen over de toekomst, zoals angst, woede, spijt, inferieur gevoel, verlangens, enz., en sommige gedachten verdwijnen snel, terwijl andere het brein sterk bezetten en blijven hangen. De tweede soort wordt gebruikt wanneer het nodig is.

Het merendeel van de gedachten zijn herhalingen van herinneringen uit het verleden.

Geboren worden als mens betekent dat iedereen een ego heeft. Onbewuste gedachten worden getriggerd door herinneringen uit het verleden. Na gedachten komen gedragingen en uitspraken, die de persoonlijkheid en het karakter vormen. Wanneer het verleden vol mislukkingen zit, neemt het gevoel van inferieur zijn toe, het zelfvertrouwen vermindert, en proactiviteit verdwijnt. Wanneer er veel successen zijn, komt er een positievere en proactievere manier van denken. Om deze redenen herhalen mensen dezelfde gedragingen en ontstaan dezelfde problemen.

Het ego, of "ik", herhaalt de cyclus van herinneringen uit het verleden → onbewuste plotselinge gedachten → emoties → gedragingen → karakter → levenservaringen → herinneringen uit het verleden. Deze herhaling van het leven eindigt wanneer het gewoonte wordt om geen-geest te zijn en te bestaan als bewustzijn.

Als je vraagt: "Wie ben jij?", krijg je als antwoord: "Mijn naam is ◯◯◯◯, ik ben een Japanse vrouw, mijn werk is verkoop, ik ben afgestudeerd, ik heb geduld, ik ben snel boos, ik lach veel, ik ben traag van voet, ik speelde vroeger tennis, mijn hobby is bergbeklimmen," enzovoort. Dit zijn allemaal antwoorden die de herinneringen en ervaringen van "ik" beschrijven en het ego uitleggen. Dit is niet het ware zelf, maar gedachten, en het is niet het fundamentele wezen van een mens, dat is bewustzijn.

Ego is denken, het hart, verlangen, een sterke eis van "ik", egoïsme, achterbaksheid, slijmerigheid, kleverigheid, vasthoudendheid, wrok, haat, dictatorialiteit, egocentrisme, lelijkheid, vulgariteit, brutaliteit, koppigheid, sluwheid, schaamteloosheid, leugens, onverantwoordelijkheid, ontsnappen, onwetendheid, hebzucht, arrogantie, het afnemen van anderen, kosten-baten analyse, niet delen, onrechtvaardigheid, oneerlijkheid, ijdelheid, superioriteitsgevoel, paranoia, afhankelijkheid, verwachting, teleurstelling, duisternis, ongeluk, lijden, zwartheid, wantrouwen, wreedheid, geweld, intimidatie, dreigen, opdringen, agressiviteit, ruwheid, gemeenheid, pestgedrag, extreme stemmingswisselingen, lawaai, rusteloosheid, afkeer van verveling, instabiliteit, rommeligheid, vuilheid, chaos, wanorde, exclusiviteit, afwijzing, polariteit, factiepolitiek, discriminatie, beperking, kleine geest, inferieur gevoel, verlegenheid, onderdanigheid, opschepperij, hoogmoed, competitieve geest, behoefte aan aandacht, grootdoenerij, angst, zwakte, ellende, eenzaamheid, verdriet, wanhoop, falen, gebrek aan liefde, hedonisme, verslaving, kwetsbaarheid, gevoeligheid, en het omvat alle negatieve aspecten.

Mensen hebben liefde in hun bewustzijn als fundament, maar de wolken van ego bedekken hun oppervlak. Naarmate de wolken van ego dunner worden, neemt het aantal liefdevolle handelingen van mensen toe.

Hoe sterker de gevangenschap van ego, hoe slechter het karakter van de persoon. Hoe minder de gevangenschap, hoe beter het karakter.

Onwetendheid over bewustzijn en ego leidt tot voortdurende problemen en lijden.

Door je bewust te worden van het feit dat je altijd lijdt door onbewuste gedachten, kun je afstand nemen van het ego.

Hoe sterker de gevangenschap van ego, hoe sterker en talrijker de lijdens van het leven worden.

Wanneer men gevangen is in ego, neemt dom gedrag toe. Wanneer mensen dom lijken, handelen ze uitsluitend vanuit hun eigen belang. Er zijn zelfs mensen die slim zijn, maar toch dom lijken, en er zijn mensen die niet slim zijn, maar eerlijk en deugdzaam zijn.

Degenen die handelen uit verlangen zullen uiteindelijk zichzelf vernietigen.

Wat door verlangen wordt opgebouwd, wordt door verlangen weer vernietigd.

Wanneer trots groot is, komt er uiteindelijk een moment waarop de trots gebroken wordt. Trots is ook ego. In het leven is er altijd een moment waarop men in verlegenheid wordt gebracht.

Hoe sterker het verlangen, hoe grotere pijn men ervaart en zich bewust wordt van slechte gewoonten. Degenen met minder verlangen merken slechte gewoonten op door kleine pijn.

Mensen ervaren moeite omdat ze ego hebben. Maar moeite is een gelegenheid voor diepere menselijke groei.

Met ego ervaart men diepe verdriet, maar dat helpt om mededogen voor anderen te ontwikkelen.

Met ego ervaart men zowel tegenslagen als wanhoop. Wanneer mensen wanhoop ervaren, zien ze de deur van de dood voor hun ogen, en worden ze elke dag geconfronteerd met de keuze tussen doodgaan of volhouden.

Er is een bepaald uitzicht dat men ziet wanneer men in wanhoop is. Eindeloze grijze wolken, zichzelf aan de rand van een afgrond zien staan, zichzelf in een giftige moerassenvijver zien staan, of zien vallen in een diepe put, alleen. Op dat moment lijkt het alsof het nooit beter zal worden.

Wanneer men in wanhoop verkeert, zijn er weinig vrienden om mee te praten. Wanhoop kan alleen begrepen worden door degenen die het zelf ervaren hebben. Wanneer mensen echt lijden, praten ze er meestal niet over.

Wanneer dingen goed gaan, neemt het zelfvertrouwen toe en voelt men dat alles mogelijk is. Adviezen die men aan anderen geeft, zijn vaak positief. Maar wanneer men die positieve golf niet meer kan vasthouden, verliest ego gemakkelijk het vertrouwen. Acties die afhankelijk zijn van zelfvertrouwen zijn fragiel. Een kalme geest, die niet afhankelijk is van zelfvertrouwen, komt voort uit geen-geest.

Wat er in het leven gebeurt, is neutraal, zowel goed als slecht. Het is de gedachte die betekenis eraan geeft, en de herinneringen uit het verleden bepalen die betekenis.

Ego deelt de wereld in vijanden en vrienden, maar bewustzijn maakt geen dergelijke onderscheidingen.

Wanneer men als bewustzijn aanwezig is, is er geen denken, dus er is geen vooruit- of achteruit. Acties die als positief worden gezien, kunnen in werkelijkheid angst of onzekerheid verbergen. Wanneer men handelt vanuit bewustzijn, is er geen angst of onzekerheid.

Omdat ego altijd naar de buitenkant van het lichaam kijkt, let men goed op de gedragingen van anderen. Maar men kijkt niet naar de binnenkant van zichzelf. Daarom, wanneer men faalt, geeft men anderen de schuld. Dit leidt tot geen leren en groei. Geen-geest zijn betekent naar binnen kijken. Hoe minder men gevangen zit in ego, hoe meer men zal nadenken of het niet aan zichzelf ligt. Dit betekent dat men zichzelf goed zal bekijken, zich zal verontschuldigen, leren en groeien.

Weerstand is een reactie van ego.

Wanneer men iemands persoonlijkheid probeert te veranderen, zal die persoon dit opmerken. Het ego van die persoon zal dan proberen stand te houden en koppig worden.

Wanneer men gevangen zit in ego, wordt men zelfgericht, en zelfs als men iemand tot last is en aangesproken wordt, zal men zichzelf als slachtoffer zien en de fout niet erkennen. Het heeft dus geen zin om te vechten tegen het ego van anderen, en het ego van anderen zal altijd proberen te ontsnappen.

Ego haat verliezen en zal er alles aan doen om te winnen en verlies niet toe te geven.

Ego doet zelfs de meest wrede en afschuwelijke dingen, die door iedereen als zo worden beschouwd. En degenen wiens ego sterk is, zullen dit rechtvaardigen.

Voor ego maakt gerechtigheid niet uit. Het enige dat telt is dat men wint en voordeel behaalt.

Mensen met een sterk ego hebben een sterke eigen mening, en gesprekken met hen zijn vruchteloos. Ze praten vanuit de overtuiging dat zij het slachtoffer zijn en de ander in de fout is, waardoor ze een objectief en eerlijk perspectief missen.

Bewustzijn werkt via intuïtie en gebeurtenissen om de mens en de wereld te beïnvloeden. Deze invloed is harmonieus. Binnen dat bewustzijn, zonder te weten dat zo'n werking bestaat, zoekt ego naar kleine winst door verlangens die het ego drijft. Deze kleine verlangens kunnen niet winnen van het eindeloze en uitgestrekte bewustzijn.

De grootte van een mens is te meten aan hoe goed hij zich niet laat gevangen nemen door ego en hoe veel liefde voor anderen hij heeft. Kleine mensen zijn degenen die anderen uitsluiten en egoïstisch "ik" boven alles stellen.

Wanneer iemand kritiek uit, en men wordt boos, is dit de verdedigingsmechanisme van ego, die het zelf wil beschermen tegen kwetsuren. Soms wordt dit als een klein karakter gezien. Wanneer men emotioneel wordt, merkt men gemakkelijker het ego op en ziet men waar men zich aan vasthoudt. Wanneer men als bewustzijn aanwezig is, maakt men zich geen zorgen over kritiek en reageert men niet.

"Ik" wordt gekwetst, dat is iets waar ego bang voor is.

Wanneer men gevangen zit in ego, denkt men dat het een nederlaag is om advies van anderen te accepteren. Wanneer ego afneemt, begint men advies als waardevol te beschouwen.

Als men als tiener opgroeit in een wereld van winnen en verliezen, zoals in sport, blijft die gewoonte van het met anderen omgaan op basis van winnen of verliezen vaak hangen, zelfs als volwassene. Zelfs bij een klein gesprek wil men winnen van de ander. Dit maakt relaties moeilijk en belastend, terwijl de persoon zelf zich vaak niet bewust is van deze gewoonte.

Ego creëert altijd een doelwit voor aanval. Het geniet van het gevoel superieur te zijn aan de ander en hoopt dat de ander in diskrediet valt, zowel op het werk als op school.

Ego ervaart minderwaardigheid wanneer het grotere of meer dingen dan zichzelf ziet. Omgekeerd ervaart het een gevoel van superioriteit wanneer het kleinere of minder dingen ziet.

Wanneer men ego begrijpt en de geest kalmeert, wordt ook het ego van anderen duidelijker zichtbaar.

Hoe meer men ego begrijpt, hoe meer men de redenen achter de woorden en daden van anderen kan zien.

De gedragingen van mensen met een sterk ego, mensen met een zwak ego, en mensen die aanwezig zijn als bewustzijn, beginnen steeds meer op elkaar te lijken. Mensen met een vergelijkbaar niveau van ego-vastheid voelen zich aangetrokken tot elkaar, en vormen vriendschappen. Wanneer ego sterk is, nemen conflicten toe, terwijl bij zwakker ego conflicten minder vaak voorkomen.

Wanneer ego sterk is, wordt men oneerlijk. Oneerlijke mensen kunnen spreken met mooie woorden, maar uiteindelijk zal hun ware intentie door hun eigen daden worden onthuld. Wat ze zeggen en wat ze doen, zullen niet overeenkomen.

Ego zal zelfs gewone gebeurtenissen een beetje groter maken en het op een overdreven manier aan anderen overbrengen.

Het denken oordeelt altijd over de superioriteit, hiërarchie, goed en kwaad van zaken. Kinderen vertonen deze neiging in mindere mate, maar naarmate ze ouder worden, neemt deze neiging toe.

Ego verandert zijn houding afhankelijk van de mensen mee wie het omgaat. Hoe sterker het ego, hoe sterker de neiging om menselijke relaties in termen van hiërarchie te zien. Men zal zich nederig opstellen tegenover hogere mensen en de toon van de stem verhogen, terwijl men tegenover lagere mensen zal spreken met een meer geïntimideerde stem. Mensen van hetzelfde type voelen zich comfortabel met elkaar en komen vaak samen. Wanneer dit type een leider wordt, zullen soortgelijke types zich ook om hen verzamelen. Zo zal de cultuur van de organisatie ook in die richting verschuiven.

Wanneer een persoon met een sterk ego de rol van leider aanneemt, zal de leider zich autoritair gedragen tegenover zijn volgelingen, terwijl de volgelingen zich niet kunnen verzetten en onderdanig blijven. Deze volgelingen zullen op hun beurt ook autoritair zijn tegenover hun eigen volgelingen, die dan weer onderdanig blijven. Dit is een herhalend patroon. Net zoals geluk en lijden twee kanten van dezelfde medaille zijn, zijn sadisme en masochisme eveneens onlosmakelijk verbonden met de aard van ego.

De ego van de lagere volgelingen is angstig om berispt te worden door hun superieuren en worden daardoor geïntimideerd, waardoor ze hun mening niet kunnen uiten. Wanneer de hogere volgelingen dit zien, worden ze geïrriteerd en bekritiseren de lagere volgelingen, eisen verbetering. Maar de ego van de hogere volgelingen is ook bang om berispt te worden door hun leider en kunnen daarom hun mening niet duidelijk uiten. De lagere volgelingen, die dit zien, zullen denken: "Jij bent ook net als ik." Omdat ego altijd naar de buitenwereld kijkt in plaats van naar het innerlijke, is het moeilijk om de eigen tegenstrijdigheden te erkennen. Dit gebeurt ook binnen menselijke sociale structuren.

Ego is zwak tegenover autoriteit en kracht die groot en imposant lijken. Mensen met wie men niet kan winnen, intimideren ego, wat resulteert in onderdanigheid. Aan de andere kant voelt ego zich meer op zijn gemak bij een leider die alleen maar vriendelijk is, en heeft de neiging deze persoon neer te kijken. Om met een persoon met een sterk ego om te gaan, moet een leider niet alleen eerlijk zijn, maar ook krachtig.

Medewerkers die blindelings de orders van hun leider volgen of bang zijn voor hun leider, zullen geneigd zijn hetzelfde gedrag te vertonen wanneer de leider iemand slecht behandelt. Omgekeerd, wanneer de leider respectvol omgaat met iemand, zullen ze deze respectvolle houding volgen. Dit is een gevolg van onzekerheid, angst en zelfbehoud die voortkomen uit ego. Mensen met een zwakker ego zullen, ongeacht hoe de leider anderen behandelt, liefdevol omgaan met iedereen, omdat zij niet gevangen zitten in angst.

Een zwakke houding of het niet kunnen beweren van jezelf betekent niet dat het ego zwak is. Achter deze gedragingen kunnen gebrek aan zelfvertrouwen, angst om niet leuk gevonden te worden, en eigenwijsheid schuilgaan. Wanneer men geen-geest heeft, worden deze gevoelens niet gevangen en blijft men normaal in zijn gedrag.

Ego heeft de neiging om jaloers te zijn wanneer iemand die succes heeft binnen bereik is, en wanneer deze buiten bereik is, wordt die persoon bewonderd.

Ego wil de kansen van iemand in de buurt verstoren wanneer deze persoon er succesvol uitziet.

Na zowel kleine als grote successen zullen mensen altijd ergens jaloers worden. In een samenleving waar ego het verlangen naar meer niet heeft overwonnen, voelt iedereen een gebrek. Daarom klinkt het verhaal van iemand die doet wat hij graag doet als opschepperij voor diegenen die dat niet kunnen of niet goed gaan.

Ego denkt in termen van winst en verlies, waardoor men glimlacht en praat wanneer de ander erbij is, en zodra die persoon weg is, kan men negatief over hen praten. Het is goed om te begrijpen dat ego dergelijke relaties als normaal beschouwt, en dat het geen reden is om wantrouwen jegens mensen te hebben.

Mensen strijden omdat ze ego hebben.

Mensen die niet van anderen houden, haten niet de ander zelf, maar de gedragingen van de ander die voortkomen uit zijn "ik" of ego. Daarom houden ze vaak van kinderen of dieren, omdat deze wezens geen ego hebben. Dingen die geen ontwikkeld denkvermogen hebben, hebben geen boosheid. Er zijn ook mensen wiens denkvermogen goed ontwikkeld is maar wiens ego zwak is.

Verlegenheid is ook ego. Het niet weten wat men tegen een ander moet zeggen, het zich zorgen maken over hoe men door de ander wordt gezien, zijn allemaal gedachten. Wanneer men geen-geest heeft, komen dergelijke gedachten niet op, en men zal zich niet passief of proactief gedragen, maar gewoon normaal praten of stil zijn.

Het niet kunnen verdragen van stilte wanneer een gesprek stopt, is een teken van onzekerheid en denken. Wanneer men geen-geest heeft, zijn dergelijke gedachten niet aanwezig.

Wanneer iemand een sterk gevoel van minderwaardigheid heeft, kan dit leiden tot de motivatie om grootser te lijken, belangrijker te worden, of bewonderd te worden. Dit kan resulteren in het creëren van iets, zoals het starten van een bedrijf, het zoeken naar macht en titels, of het streven naar opvallen.

Mensen met een sterk gevoel van minderwaardigheid of jaloezie zullen tijdens gewone gesprekken soms proberen de ander in verlegenheid te brengen of bewust dingen aan te wijzen die de ander bezighouden. Hierdoor voelen ze zich tijdelijk superieur. Hoewel ze op dat moment denken dat ze gewonnen hebben, zullen ze op de lange termijn door anderen gemeden worden. Mensen met een slechte persoonlijkheid vinden het moeilijk om goede relaties te onderhouden, en overal waar ze gaan, ontstaan soortgelijke interpersoonlijke dynamieken.

Wanneer ego een probleem ziet in zichzelf, zal het ook naar datzelfde probleem in anderen zoeken. Het vergelijkt zichzelf met anderen en voelt zich gerustgesteld of onzeker afhankelijk van de uitkomst, of voelt een gevoel van superioriteit. Dit gebeurt in aspecten zoals lichaam, bezittingen en vaardigheden. Ego voelt onzekerheid door de onvolkomenheden van het "ik". Omdat er geen "ik" is in geen-geest, is er geen onzekerheid.

Wanneer men het minderwaardigheidscomplex of jaloezie van iemand anders aanwijst, kan de ander zich bewust worden en zich verbeteren, maar het kan ook leiden tot wraak. Dit hangt af van de relatie en situatie.

Wanneer ego sterk is, komt haat of boosheid vaker voor, vooral wanneer men het gevoel heeft benadeeld te worden.

Wanneer men geconfronteerd wordt met intense boosheid of angst, kan er een lichamelijke reactie in de buik optreden, zoals pijn door stress. In zulke gevallen kan het moeilijk zijn om snel te kalmeren, zelfs met geen-geest, en concentratie en geduld zijn vereist. Het direct onder ogen zien van het woedende ego is effectief om de boosheid los te laten. Wanneer boosheid langdurig aanhoudt, kan dit leiden tot ziekte.

Ego spreekt vaak kwaad over anderen, door verhalen een beetje te veranderen in zijn voordeel en de ander een beetje te verlagen. De luisteraar zal soms de eerste informatie horen en denken dat dit het volledige verhaal is. Het is niet eerlijk als men alleen de ene kant van het verhaal hoort. Wanneer degene over wie het gerucht gaat een persoon is met een zwakker ego, zal hij of zij meestal alleen de feiten uitleggen zonder excuses of kritiek, en vermijdt het om op dezelfde manier als degene die de roddels verspreidt, te reageren. Voor een kalm en puur persoon is het verspreiden van venijnige en vulgaire geruchten geen optie.

Mensen die overal kwaadspreken, worden gestuurd door hun ego. Ze willen zichzelf goed laten lijken of hopen dat iemand anders in de problemen komt. Daarom vervormen ze de waarheid. Mensen met een zwakker ego spreken geen kwaad over anderen of verspreiden geen roddels.

Wanneer iemand kwaadspreekt over een ander, zal iemand die het hoort soms denken: "Zeggen ze niet hetzelfde over mij ergens anders?" Dit zorgt ervoor dat degene die graag roddelt, zijn of haar echte gevoelens niet meer zal delen, en mensen met een goed karakter beginnen afstand te nemen.

Wanneer iemand wordt beschuldigd, heeft men de neiging om terug te praten of excuses te maken. Op zulke momenten is het een goede oefening om geduldig stil te blijven, zodat je niet meegesleept wordt door je ego.

Ego is snel boos wanneer het beseft dat iemands fout mogelijk aan het licht komt. Dit is de weerstand van ego tegen het erkennen van verlies.

Mensen die vaak klagen, hebben zelden goede relaties. Dit geldt zowel thuis als op het werk.

Hoe minder ego er is, hoe zelfstandiger een mens wordt. Daardoor neemt de afhankelijkheid van anderen af. Toch heeft iedereen ego, dus blijft er altijd een zekere mate van afhankelijkheid, wat leidt tot vermoeidheid in menselijke relaties. Daarom is het belangrijk om na te denken over de afstand die je hebt tot anderen. Er zijn relaties die goed functioneren wanneer je elkaar maar eens in de paar maanden ziet. Er zijn ook relaties die goed werken wanneer je elkaar elke dag ziet. Zelfs als je elke dag samen bent, kan het goed gaan als je elkaar maar twee uur per dag ziet, terwijl acht uur per dag stressvol kan zijn. Zelfs met een partner kan het zijn dat je, na meerdere dagen samen te zijn, behoefte hebt om even alleen te zijn. De frequentie van het zien van elkaar moet afgestemd worden op de relatie, om de problemen in menselijke relaties te verminderen. Dit geldt voor familie, partners en vrienden.

Bewustzijn betekent zelfstandigheid. Afhankelijkheid van anderen komt ook voort uit gedachten. Bijvoorbeeld, wanneer men zich eenzaam voelt en iemand zoekt om mee te zijn, of altijd de hulp van dezelfde persoon zoekt.