Hoofdstuk 3: Voedsel en landbouw / Duurzame samenleving Proutdorp Tweede editie

 

○Het eetpatroon in een geldmaatschappij

Het leven in een geldmaatschappij omvat vaak het kopen van ingrediënten in supermarkten of gemakswinkels. Daardoor is het normaal geworden om groenten, vlees en verwerkte voedingsmiddelen te eten die pesticiden, voedseladditieven en witte suiker bevatten.


Voorbeelden van voedseladditieven zijn onder andere gistvoedingsmiddelen, shortening (plantaardige vetten), stollingsmiddelen, geurstoffen, emulgatoren, pH-regelaars, rijsmiddelen, zoetstoffen, kleurstoffen, conserveermiddelen, verdikkings- en stabilisatoren en antioxidanten. Deze worden gebruikt om "voedsel er aantrekkelijk uit te laten zien", "langdurige opslag mogelijk te maken" en "lekker te laten smaken", met het doel dat ze door consumenten worden gewaardeerd, gekocht en winst genereren.


Witte suiker wordt binnen korte tijd na het eten in het bloed opgenomen, waardoor de bloedsuikerspiegel snel stijgt. Wanneer dit herhaald wordt, neemt de hoeveelheid insuline die wordt uitgescheiden om de bloedsuikerspiegel te verlagen af, wat het risico op diabetes vergroot.


Als men in de tuin nabij het huis onbespoten groenten zou verbouwen, kan men deze oogsten en direct vers eten. Dit is de eenvoudigste, snelste en minst belastende vorm van eten voor het lichaam. Wanneer echter de voorwaarden van een geldmaatschappij zoals massaproductie, langeafstandstransport, langdurige opslag en consumentenwerving erbij komen, verandert het voedsel in ingrediënten die verder af staan van de natuurlijke staat, zoals groenten die pesticiden, voedseladditieven en suiker bevatten. Dit veroorzaakt in combinatie met stress, overeten, eenzijdige voeding, gebrek aan beweging, overwerk, roken en overmatig alcoholgebruik, chronische ziekten zoals obesitas, diabetes, hoge bloeddruk, kanker en beroertes.


○Wat zichtbaar wordt door vasten


Wat betreft de hoeveelheid voedsel, bijvoorbeeld, is het een ervaring die velen hebben gehad: te veel eten tijdens een uitje, moe van het eten, en dan het restaurant verlaten terwijl je met een zwaar gevoel in je maag zit of pauzeert. Daarentegen, als je gerechten eet die weinig olie bevatten en je eet tot acht delen van je maagvol, voel je geen maagongemak, ben je op een comfortabele manier voldaan en kun je na de maaltijd rustig door met je bezigheden. Door het verschil in de lichamelijke toestand na een maaltijd die wel of niet leidt tot maagongemak, kun je intuïtief snel aanvoelen welke maaltijd gezonder is.


Wat gebeurt er als je echter helemaal niet eet? Hier komt een belangrijk punt naar voren. Veel mensen hebben last van hooikoorts, maar als je één dag vast, kun je de symptomen van hooikoorts de volgende dag onderdrukken. Maar zodra je weer begint te eten, verschijnen symptomen zoals verstopte neus en jeukende ogen. Als je vervolgens een week vast, verdwijnen de symptomen van hooikoorts en verdwijnen ook puistjes, en je hebt slechts drie uur slaap per nacht nodig. Gedurende deze periode is je kracht om te bewegen echter zwakker, en kun je niet actief zijn. Wanneer je weer begint te eten, zal je huid een tijdje glad en gezond aanvoelen.


Uit deze resultaten blijkt dat voeding een grote invloed heeft op het lichaam, en wordt de relatie tussen ingrediënten en ziekten duidelijker.


○De manier van eten

Laten we nu kijken naar de manier van eten in de macrobiotiek. De kenmerken van macrobiotiek zijn onder andere het volledig gebruiken van ingrediënten, waarbij de schil en wortels niet worden weggegooid tijdens het koken, het eten van seizoensgebonden gewassen en lokale producten uit de regio (locavore), het gebruik van natuurlijke ingrediënten zonder toegevoegde stoffen zoals voedseladditieven of pesticiden, en het koken zonder overmatige voorbereiding. Verder is het baseren van de kookmethoden op traditionele Japanse smaakmakers zoals miso, sojasaus en zout een kenmerk van macrobiotiek. De basisverhouding van een macrobiotisch dieet is als volgt:


- Granen (hoofdvoedsel): 40% - 60%

- Groenten: 20% - 30%

- Peulvruchten en zeewier: 5% - 10%

- Miso-soep en dergelijke: 5% - 10%


Vegetariërs die zich volledig onthouden van dierlijke producten zoals voedsel en kleding worden veganisten genoemd. Veganisten eten alleen granen, peulvruchten, groenten, fruit, paddenstoelen en zeewier, en vermijden vlees van varkens, koeien, vogels, vis, eieren, melk, zuivelproducten en honing. Ze dragen ook geen kleding gemaakt van leer of pels. Veganisten veroorzaken geen lijden voor dieren voor voedsel, kleding of andere doeleinden, en leven zonder iets dat van dieren afkomstig is.


Er bestaan wereldwijd verschillende benaderingen van voeding. Vegetariërs die geen vlees eten en zich richten op granen en groenten, macrobiotiek, veganisme. Natural Hygiene en raw food vermijden zo veel mogelijk koken en eten rauwe groenten en fruit om meer voedingsenzymen binnen te krijgen. Ayurveda, de traditionele Indiase geneeskunde, is vegetarisch en bevat ook gekookte gerechten. De Chinese traditionele geneeskunde, met haar focus op kruiden zoals pijnboompitten en Artemisia, heeft de praktijk van medicinale maaltijden (yakzen). Fruitarianen eten fruit als hun hoofdvoedsel, terwijl liquidarianen zich beperken tot vloeistoffen zoals water en vruchtensappen om hun voedingsstoffen binnen te krijgen.


Wat deze voedingswijzen gemeen hebben, is dat ze allemaal het vermijden van vlees, witte suiker, additieven en kunstmatige voedingsmiddelen benadrukken en pleiten voor het eten van natuurlijke, onbespoten en niet bewerkte voedselproducten. Verder wordt het als beter beschouwd om bewust te eten met aandacht voor de spijsvertering en in een hoeveelheid die het lichaam niet overbelast. Een ander gemeenschappelijk punt is het advies om voedsel in overeenstemming met de 24-uurscyclus van het lichaam te consumeren:


- Van 04:00 uur tot het middaguur: tijd voor uitscheiding (het is de beste tijd om afvalstoffen en voedselresten uit het lichaam te verwijderen)

- Van het middaguur tot 20:00 uur: tijd voor inname en spijsvertering (de juiste tijd om te eten en te verteren)

- Van 20:00 uur tot 04:00 uur: tijd voor absorptie en benutting (de juiste tijd voor de assimilatie van voedingsstoffen in het lichaam)


In de macrobiotiek wordt aanbevolen om ongeveer 100 keer te kauwen, omdat goed kauwen kan helpen overeten te voorkomen, de hersenen stimuleert, de spijsvertering bevordert en voor een goede nachtrust zorgt. Buikpijn, indigestie, constipatie en slapeloosheid kunnen optreden als je niet genoeg kauwt, en het is belangrijk om door te blijven kauwen totdat het voedsel van nature afgebroken is. Voedsel wordt in de maag in papachtige substantie omgezet, en door het in de mond tot een pap te maken, wordt de belasting van de interne organen verminderd en wordt de opname van voedingsstoffen verbeterd.


Gezien deze overwegingen, wordt in Proutdorp het eten van granen aanbevolen. Vleesconsumptie is niet verboden. Zelfs als men een gezonde levensstijl volgt, is het mogelijk ziek te worden, maar een gezond dieet is essentieel voor het langdurig genieten van de dingen die men leuk vindt.


Wat betreft de suikers, zouten, rijst en eiwitten die dagelijks worden gebruikt: vanuit het perspectief van natuurlijke voeding zijn de beste suikeropties geen witte suiker, maar bijvoorbeeld bietsuiker, ahornsiroop (gemaakt door het sap van de esdoorn te koken) of xylitol. Deze hebben minder invloed op de bloedsuikerspiegel, maar het is nog steeds belangrijk om overmatige consumptie te vermijden. Voor zout is het beste natuurlijk zout zoals moszout, dat rijk is aan mineralen. Wat rijst betreft, is volkorenrijst beter dan witte rijst vanwege het hogere voedingsgehalte en de verbetering van constipatie. Dit duidt op een gezonde darmflora, wat leidt tot een betere gezondheid. Eiwitten kunnen uit sojabonen of andere plantaardige bronnen worden gehaald in plaats van vlees.


○Teeltmethoden

In Proutdorp worden de ingrediënten geteeld volgens twee methoden: natuurlijke landbouw en hydroponics.  

Natuurlijke landbouw is een methode waarbij geen schadelijke pesticiden of kunstmest worden gebruikt, en die al wereldwijd wordt toegepast. De grondlegger hiervan is Masanobu Fukuoka, die het idee voorstelde dat een land dat door de mens niet bewerkt wordt, waar verschillende planten gedijen en verschillende insecten en andere levende wezens zich vestigen, vruchtbaar is. Uit dergelijke grond kunnen voedingsrijke gewassen groeien. Masanobu Fukuoka's akkers werden gedurende meer dan dertig jaar nooit omgeploegd, en er werden geen chemische meststoffen, compost of desinfectiemiddelen gebruikt. Volgens Fukuoka werden er op zijn akkers opbrengsten behaald van ongeveer 600 kilogram (10 koku) per 33 vierkante meter voor zowel tarwe als rijst.


De diepte die een mens met een spade kan omgraven is 10 tot 20 centimeter. Maar de wortels van gras en groenbemesters kunnen de grond tot 30 tot 40 centimeter of dieper bewerken. Wanneer de wortels diep de grond binnendringen, neemt de lucht en het water samen met de wortels hun weg naar de ondergrond. Door de afbraak van deze wortels en micro-organismen wordt de bodem vruchtbaar en zacht. Uiteindelijk zal het aantal wormen toenemen en zullen ook de mollen tunnels in de grond graven. Op deze manier zorgt de natuur voor een voedzame teeltomgeving, waardoor de bodem eeuwig vruchtbaar blijft zonder dat er vervuiling ontstaat. De principes van de natuurlijke landbouw zijn: geen bewerking, geen mest, geen onkruidbestrijding en geen pesticiden.


Binnen in de woning wordt hydroponics toegepast. Dit is een methode waarbij geen aarde wordt gebruikt; de wortels van de planten worden ondergedompeld in water met voedingsstoffen, waardoor de wortels de benodigde water, voedingsstoffen en zuurstof kunnen opnemen. Dit voorkomt insecten, waardoor er gezonde, onbespoten planten kunnen groeien, en het stelt ons in staat om het hele jaar door gecontroleerd te telen, ongeacht het seizoen. Wanneer de planten verticaal worden geplaatst, kan er ruimte worden bespaard en kan er binnen in de woning veel worden geteeld.


Van de geteelde gewassen wordt zaad verzameld, gewassen, gedroogd en in containers opgeslagen in de koelkast of andere opslagruimten. Door deze processen in elk huishouden uit te voeren, kunnen essentiële kennis over voedsel en voedselveiligheid worden doorgegeven, en wordt voedselzekerheid en voedselvoorziening tijdens rampen gewaarborgd.



コメントを投稿

0 コメント